Clanlands

Geschreven bij Clanlands

Met een oude camper, een roestige Fiat met weinig beenruimte, starten Graham en Sam hun rondreis. Ze gaan op zoek naar het echte Schotland en wat het betekent om Schot te zijn. Hiernaast willen ze ook de zes voornaamste clans van de Hooglanden ontdekken en op hun weg zoveel mogelijk clanhoofden ontmoeten. De ervaringen tijdens hun reis zullen ervoor zorgen dat ze een andere kijk op het leven krijgen.
Onderweg zullen ze niet alleen interessante mensen ontmoeten en bijzondere plekken bezoeken. Tijdens de lange ritten in de camper zullen ze ook filosoferen met elkaar, praten over hun jeugd, acteerervaringen uitwisselen, de geschiedenis van Schotland oprakelen en bovenal zal hun vriendschap nog sterker worden. Graham blijkt een wandelende encyclopedie te zijn wat betreft de Schotse geschiedenis en Sam een gretige vis die alle informatie gretig in zich opslorpt. Vaak wordt Graham op een speelse manier door Sam uitgedaagd en zo gaan ze samen de tandem op, een aftandse motor, een kano, etc… . Dit toont ook aan hoe veelzijdig Schotland wel niet is.
Beide auteurs komen in Clanlands afwisselend aan het woord. Vanaf de eerste pagina merk je dat de sfeer tussen hen meer dan goed zit, ze zijn er beiden niet om verlegen om grappen met elkaar uit te halen. Doordat ze afwisselend aan het woord komen en elk hun relaas geven van dezelfde gebeurtenissen tijdens hun trip heb je soms het gevoel dat er in herhaling wordt gevallen. Meestal was dit niet zo storend omdat je op deze manier twee verschillende standpunten hoort en kan merken hoe iedereen alles op een andere manier in zich opneemt en interpreteert.
Voor Graham is het uitgeven van een boek een droom die uitkomt, als tiener wou hij altijd al een boek schrijven.
Wat ik dan wel jammer vind aan het boek is de korte inhoud op de achterflap, daaruit valt niet af te leiden dat de roadtrip in het kader van een documentaire werd gemaakt en het boek het verslag is van het maken hiervan. Doorheen gans het boek zal men meermaals aanhalen hoe ze bepaalde scènes voor deze documentaireserie hebben gefilmd en als je deze niet hebt gezien heb je daar niets aan. Het boek is dan ook meer een soort van extraatje bij de documentaire die je tijdens het kijken erbij kan nemen voor wat meer achtergrondinformatie. De reportage is bij ons echter nog niet te zien, ik heb zelf geprobeerd deze digitaal op te vragen, maar ook dit leek nog niet te lukken, enkel binnen de UK. Een leuk weetje is ook dat de titel van de documentaire aangepast werd van Clanlands naar Men in kilts. Ik denk dat ik het boek leuker had gevonden indien ik de documentaire reeds had gezien.
Hiernaast worden er ook vaak scènes aangehaald uit de netflix-serie Outlander en ik kan me voorstellen dat iemand die deze niet heeft gezien het boek ook niet zo goed zal vinden. Gelukkig ben ik een grote fan en heb ik toch kunnen genieten van het boek. Ik wil al zeer lang naar Schotland, ooit tot aan P&O ferries van Zeebrugge geraakt, en het boek heeft mijn interesse nog meer aangewakkerd. Mocht je nog geen plannen hebben gemaakt zullen de foto’s, tekeningen en vele omschrijvingen van de omgeving en kastelen je wanderlust wel doen aanwakkeren. Je volgend reisje wordt zeker Schotland.

Clanlands is een relaas over twee vrienden die doorheen Schotland reizen, een reis die hun leven zal veranderen en nieuwe inzichten geven. De kijk op Schotland door de ogen van twee Schotten op zoek naar hun roots is een interessante invalshoek en levert soms ook wel hilarische momenten op. Het boek is soms chaotisch, van de hak op de tak, en herhalend, maar toch heb ik ervan genoten. Ik ben zeer benieuwd naar de documentaire en denk dat als ik eenmaal deze heb gezien het boek er nog een keertje zal bijnemen. 4 sterren ****

Ik begon dit boek te lezen met het idee dat het een reisverslag van een reis door Schotland zou zijn, of waar de twee acteurs op zoek zouden gaan naar hun eigen familiegeschiedenis. Maar het is meer een dagboek waarin Sam en Graham allebei op dezelfde gebeurtenis tijdens het filmen van de serie Men in Kilts terugblikken en vertellen over hun interacties met deskundigen op het gebied van Schotse cultuur. Bij tijd en wijlen vermakelijk en interessante stukjes geschiedenis, en geinige anekdotes anekdotes, maar waar het verhaal meer inging op hun persoonlijke geschiedenis en vertellen over de schotse cultuur werd losgelaten haakte ik af en sloeg ik stukken over. Ik denk dat dit boek toch echt veel interessanter is voor mensen die groot fan van Outlander en van (met name) Sam Heughan zijn. Als je Outlander niet kent zou ik dit niet aanraden.

Geschreven bij Clanlands

3.5 van de 5 sterren

Het boek 'Clandlands' hangt samen met de serie 'men in kilts'. De twee Schotse acteurs, bekend van 'Outlander' ontdekken hun land. Naast het onderwijzen van de lezer, leren ook zij nieuwe dingen over hun thuisland. Het boek is educatief bedoelt met een portie humor.

De schrijfstijl overigens is een ander verhaal. Als lezer moet je hiervoor te vinden zijn. Het is een mengeling van dialoog, script en beschrijving. Met momenten eerder verwarrend, vaak vlak, maar over het algemeen eentonig. Dit maakt dat het boek niet vlot wegleest en je als lezer wat op je honger blijft zitten.
Hoewel het educatief interessant is, blijft het moeilijk om feiten te onderscheiden van legendes en de grappen tussendoor. Er mist een bepaalde ondertoon die een serieuze noot toevoegt.
Vaak voelt het aan alsof iemand gewoon letterlijk de tv-serie heeft neergepend. Zowel wat gezegd werd als wat men zag. Het brengt een eerder houterig gevoel over op de lezer en een persoonlijk element mist hierdoor.

Langs de andere kant is het zeker interessant om bij te leren over Schotland. Voor 'Outlander'-fans is het boek ook zeker interessant. Ze haken er namelijk weleens op in. Personen die de serie niet kennen, zullen overigens geen hinder ervaren. Het is een zeer toegankelijk boek voor elke lezer en elk mens als individu.
De opzet is interessant, de humor die erin verwerkt is des te meer en voornaam: een bepaalde authenticiteit blijft behouden. De research en het respect voor het verleden worden op twee handen gedragen, dat is duidelijk merkbaar tijdens het lezen.

Hoewel ik veel bij heb geleerd, vond ik het ook vreselijk om door dit boek heen te komen. De grappen maakte mij aan het lachen, maar de dialoogvorm liet mij zweten. Het boek is aan te raden voor zij die graag wat willen bijleren over Schotland, mits de schrijfstijl jou ligt.