Mijn CVA en ik...duo op een hobbelig pad

In ‘Mijn CVA en ik…duo op een hobbelig pad, beschrijft Marian Cosijn hoe zij 14 jaar geleden, als 50 jarige, direct na een operatie door een herseninfarct getroffen werd. Zelf werkte ze als verpleegkundige in het ziekenhuis waar ze opgenomen lag. Ze beschrijft de 2 jaar re-integratie, de druk en onmacht die ze tijdens deze periode ervaarde van de Arbo arts, de werkgever en het UWV. Die zich verscholen achter de richtlijnen van de wet Poortwachter, waarbij enige vorm van humaniteit ontbrak. Het waren verschrikkelijke jaren, waar ze naast de gevolgen van de CVA, ook mee om moest gaan.

Na 2 jaar werd ze afgekeurd en volgde een periode van rust, rouw, herstel en bezinning. Een lange weg en een hobbelig pad. Een tijd van oefenen, pijn, doelen bijstellen, grenzen leren kennen, praten, luisteren en leren. Vol van emotie en uiteindelijk acceptatie.