Geschreven bij Iemand zoals jij
Iemand zoals jij is een zijdelings onderdeel van de serie boeken die geschreven zijn door Karen Kinsbury, over de familie Baxter. Iemand zoals jij kan je eerste kennismaking zijn met deze boekenserie. Juist omdat je het boek heel goed los van de andere boeken kunt lezen. Er komen behoorlijk wat personages in het boek voorbij. Helemaal achterin kun je een kort overzicht lezen over wie wie is en wat ze in het verleden hebben meegemaakt. Wanneer je na het lezen van Iemand zoals jij nog lang niet klaar bent met de familie Baxter, dan kun je het beste verder gaan lezen in Nooit te laat, waarin de avonturen van de Baxters beginnen.
De boeken van Karen Kinsbury zijn gebaseerd op liefde, geloof en hoop. Het geloof is hierin erg belangrijk en dit komt in het boek ook duidelijk naar voren. Daarnaast kiest ze steeds voor ingrijpende gebeurtenissen of thema’s waarom een hoop te doen is. In iemand zoals jij is het thema embryo-adoptie. Wat zou je doen wanneer je als echtpaar ontzettend graag een kindje zou willen, maar het sperma van je partner blijkt niet voldoende levend zaad te bevatten voor een bevruchting? Dit overkwam Brooke en Peter. Hierdoor was zelfs reageerbuisbevruchting niet mogelijk. Maar dan vertelt een arts hun dat ze een embryo kunnen adopteren. Een ander echtpaar had nog drie ingevroren embryo’s die ze graag aan iemand anders wilden geven. Na lang nagedacht te hebben besloten Brooke en Peter deze kans aan te nemen en hieruit kwam een gezonde baby te wereld: Maddie. Toch durfde het stel aan niemand de waarheid te vertellen. Het echtpaar dat de embryo’s had afgestaan, stond op absolute geheimhouding. Daarnaast had nog bijna niemand over embryo-adoptie gehoord, waardoor je best heel moeilijke gesprekken zou kunnen krijgen.
“Hoe kon je een kind uitleggen dat het geadopteerd was, terwijl ze was gegroeid in de buik van haar adoptiemoeder?”– Karen Kinsbury
Dit moeilijke onderwerp zorgt ervoor dat het verhaal erg interessant is om te lezen. Het zet je aan het denken. Het is ook een onderwerp waarover je heel weinig leest in boeken. Hierdoor valt het verhaal op en blijft het je lang bij. Maar niet alleen het onderwerp zorgde ervoor dat ik met een brok in mijn keel heb zitten lezen. Op een bepaald moment gebeurt er een tragisch ongeluk waarbij London, de grote liefde van Dawson Gage van het ene op het andere moment zo uit het leven wordt gerukt. De manier waarop dit beschreven was, zorgde bij mij voor kippenvel en een brok in mijn keel. Karen Kinsbury schrijft erg beeldend en met prachtige zinnen waardoor je het gevoel hebt erbij te zijn en het zo voor je te kunnen zien. Ook weet ze je direct bij de personages te betrekken en voel je misschien daarom gelijk met iedereen mee, alsof je zelf in dit geval een geliefde kwijtraakt.
Daarnaast komt de hoop in dit verhaal erg goed naar voren. De hoop op een gezond kindje, de hoop op vergeving en de hoop op liefde te ontvangen. Hierbij speelt het vertrouwen in God een grote rol.
“De uren en minuten glippen aan één stuk door weg over de rotsen en verdwijnen in de rivier. Momenten die nooit meer terugkomen.”– Karen Kinsbury
Karen Kinsbury hoopt in haar nawoord dat je na het lezen van het boek over dit verhaal durft te praten met je vriendinnen of familie. “Een boek “sterft” als het op de plank blijft staan. Dus geef dit verhaal alstublieft door.” Ik hoop dat dit laatste is gelukt met het schrijven van deze recensie. Zodat ik u nieuwsgierig hebt gemaakt om dit prachtige boek over dit interessante onderwerp ook te gaan lezen. Ik hoop dat u er net zo van geniet als ik ervan deed.
Kijk op boekenblog indeboekenkast.com voor de volledige recensie
