Geschreven bij Onvoorwaardelijk ouderschap
De schrijfstijl van het boek is interessant, beschrijvend, hij maakt van gebruik van metaforen en gekscherende opmerkingen. Dit moet je waarderen of negeren, want het boek erom wegleggen is echt zonde. Alfi doet zichzelf niet voor als superieur of beter dan anderen maar hij beschikt wel over hele belangrijke inzichten die heel nadrukkelijk onderbouwd worden door wetenschappelijk onderzoek. Sommige reviewers geven aan dat hij verkondigt dat dit de beste methode is en dat sommige kinderen straf gewoon nodig hebben. Alle wetenschappelijke onderzoeken hierover laten zien dat dit absoluut niet waar is en Alfi illustreert dit prachtig in dit boek. Bovendien is respect voelen en tonen aan je kind geen methode, toch?
Zijn boek is niet voor mensen die in self-destruction-mode gaan wanneer ze realiseren dat ze iets niet zo handig aangepakt hebben in het verleden. Je moet echt over zelfreflectief vermogen beschikken om de boodschap te waarderen en te kunnen implementeren. Maar als dat allebei voor jou geldt dan is dit boek echt goud waard. Voelt constant bezig zijn met gedragsveranderingen afdwingen door technieken zoals time-outs, negeren en alleen belonen van goed gedrag niet goed? Fijn. Er zijn alternatieven waardoor je kind intrinsiek gemotiveerd raakt om goed gedrag te vertonen, maar nog veel belangrijker, waar je kind een dolgelukkige volwassene van wordt.