Verlies uw bril nooit meer uit het oog met de opvallende brillenkoker van Bekking & Blitz. Zowel de buitenkant als de binnenkant van de metalen brillenkoker is voorzien van zacht, aaibaar microvezel. Door de sterke klapscharnier sluit de koker stevig af. U hoeft dus nooit bang te zijn dat uw bril los in uw tas gaat zwerven.

Het bijbehorende microvezel brillendoekje heeft dezelfde print als de brillenkoker. Microvezel zorgt voor een krasvrije en streeploze reiniging van (zonne)brillen en beeldschermen, zonder gebruik van schoonmaakmiddelen.

Brillenkoker
Formaat: 16 x 3,5 x 6 cm (bxhxd)
Buitenkant full color bedrukt microvezel,
Binnenkantzwart microvezel

Brillendoekje
Formaat: 18 x 15 cm
Enkelzijdig bedrukt microvezel
Machinaal wasbaar op 60°Celsius, natuurlijk drogen

OVER DE KUNSTENAAR, PIET MONDRIAAN:

De Nederlandse kunstenaar Piet Mondriaan is bij het grote publiek vooral bekend om zijn abstracte en non-figuratieve kunst en als grondlegger van kunstbeweging De Stijl.

Piet Mondriaan werd op 7 maart 1872 geboren aan de Kortegracht in Amersfoort. In zijn geboortewoning is tegenwoordig het Mondriaanhuis gevestigd.

Op advies van zijn vader volgde de jonge Piet Mondriaan na voltooiing van de lagere school een opleiding tot tekendocent. Maar een carrière als docent kwam uiteindelijk niet van de grond. Piet Mondriaan besloot te gaan voor het kunstenaarschap, net als zijn oom Frits die de kust verdiende met schilderijen van landschappen in de stijl van de Haagse School.

Op twintigjarige leeftijd, in 1892, vertrok Piet Mondriaan naar Amsterdam om een opleiding tot kunstenaar aan de Rijksacademie in Amsterdam te volgen.

In Amsterdam bouwde Mondriaan een netwerk op en ontmoette hij meer kunstenaars. Ook sloot hij zich aan bij de vereniging ‘Arti et Amicitiae’ en de schildersvereniging ‘St. Lucas’. Na de voltooiing van zijn studie bleef Mondriaan aanvankelijk in Amsterdam. Geld verdiende hij vooral met landschapsschilderijen. Na enige tijd kwam hij er echter achter dat de aangeleerde methodes en manieren van de Rijksacademie eigenlijk helemaal niet bij hem pasten.

In Amsterdam raakt Mondriaan onder de invloed van voorlopers als Breitner en Isaac Israëls. Ook liet hij zich inspireren door het symbolisme, om zich daarna weer voor lange tijd te richten op de landschapsschilderkunst.

Zijn hele leven zou Piet Mondriaan op zoek blijven naar de volmaakte compositie. Een kunstwerk dat ontdaan was van alle bindingen met de uiterlijke wereld. Uiteindelijk zou Mondriaan zo komen tot werken die beperkt waren tot nog maar enkele essentiële factoren, zoals rechte lijnen, rechthoeken en drie primaire kleuren (rood, geel en blauw) met daarbij de schakeringen zwart en wit.

In 1912 verhuisde Mondriaan naar Parijs, waar hij zijn naam verkortte tot Piet Mondrian (toepasselijk een anagram van ‘I paint modern’). De kunstenaar maakte hier kennis met het werk van Picasso en leerde moderne kunstenaars als Diego Rivera en Amedeo Modigliani kennen. Mede onder invloed van het kubisme, werd het werk van Mondriaan in deze periode steeds abstracter.

Mondriaan vestigde zich in kunstenaarsdorp Laren. Veel kunst maakte hij in deze periode niet, maar hij schreef wel veel en ontwikkelde eigen theorieën die hij deelde met collega’s als Bart van der Leck, Theo van Doesburg en Vilmos Huszár. In 1917 richtte Mondriaan met hen een eigen kunsttijdschrift op: De Stijl.

Een van de bekendste kunstwerken van Piet Mondriaan is Victory Boogie Woogie (1942-44). Het is zijn laatste, onvoltooide werk.