Voordat Francesco Recami begon met het schrijven van romans, schreef hij berggidsen en jongensboeken. Toen hij ongeveer vijftig jaar oud was, schreef hij zijn eerste roman, Il ragazzo che leggeva Maigret, waarmee hij in 2009 de Premio Scrittore Toscano, een Toscaanse schrijversprijs, won. Daarnaast heeft hij ook korte verhalen geschreven. Zijn eerste in Nederland verschenen boek is De galerijflat, dat in 2016 is uitgegeven.
Amadeo Consonni, woonachtig in een Milanese galerijflat, verzamelt krantenknipsels van moordzaken. Daarbij probeert hij deze zaken ook te onderzoeken. In dezelfde flat wonen de alcoholist Claudio Giorgi die zijn gezin mishandelt, de tachtiger De Angelis die verzot is op zijn auto en een eigen parkeerplaats heeft en Erika die uitdagende kleding draagt. Samen zijn ze goed voor een groot aantal misverstanden en zorgen ze voor uitzonderlijke situaties.
In het begin doet De galerijflat enigszins denken aan Kleine helden, het laatste boek van Almudena Grandes. Het ademt, maar dan wel op kleinere schaal, dezelfde sfeer uit. Het heeft aanvankelijk hetzelfde trage, maar ook relaxte tempo. In feite is aan alles te merken dat het verhaal zich in een land rond de Middellandse Zee afspeelt. Recami begint meteen al met een beeldende beschrijving van het leven van de bewoners van de flat. Interessant, want daardoor kan de lezer zich goed voorstellen hoe het er in de diverse woningen aan toegaat.
Het boek heeft diverse verhaallijnen, die gedurende de plot steeds dichter bij elkaar komen. Dat heeft tot gevolg dat het steeds complexer wordt. Toch weet de auteur het overzicht uitstekend te behouden, waardoor de lezer alles wat zich afspeelt ook nog goed kan overzien en altijd precies weet waar hij aan toe is. Zelfs wanneer het verhaal absurdistische kenmerken begint te krijgen en misverstanden en aannames de overhand krijgen, blijft het overzichtelijk.
De vele plotwendingen zorgen ervoor dat het verhaal, en in het bijzonder in het tweede deel van het boek wanneer het tempo zienderogen toeneemt, boeiend blijft en ook nog eens voldoende spanning heeft. De galerijflat is een dun boek dat de moeite van lezen meer dan waard is.
