Een verzamelalbum kan nooit aan ieders verwachting voldoen. Zo ook dit album niet. Het is een mooie selectie aan stijlen: rock, pop, beat, soul. Maar het blijft een selectie: arbitrair dus. Beatles en Stones ontbreken, maar dat zal wel met contracten te maken hebben. Maar waarom de Moody Blues met 'Go now' op het album staan, begrijp ik niet. 'Nights in white satin', 'Tuesday afternoon' of 'Quenstion' waren mijns inziens een representatievere keus geweest.
Waarom dan toch nog vier sterren? Wat er op staat is op zich prima sixties muziek. En die muziek verveelt nooit.
