Geschreven bij Stalin
Stalin had een Messias complex: hij geloofde oprecht dat je van een wat achtergebleven land in korte tijd het paradijs op aarde kon maken, als je maar maar genoeg terreur, dwang en brute kracht gebruikte. Daarbij niet letten op hongersnood, bergen lijken, willekeur, concentratiekampen en martelingen. Hij was bedreven in het machtsspel, ziekelijk achterdochtig, wraakzuchtig en overtuigd van eigen kwaliteiten; had bovendien sadistische trekjes: vond anekdotes over het gedrag van veroordeelden vlak voor hun executie erg amusant. Uiteraard had Stalin handlangers, uitvoerders en beulen nodig, die in zijn hofhouding ruim voorhanden waren. Gelukkig werd veel van dit soort volk zelf ook slachtoffer van terreur. Het is moeilijk je voor te stellen hoeveel ellende doorsnee mensen over zich uitgestort kregen. Het boek is vrij dik maar leest vlot; tijdens een korte periode had schrijver Sebag Montefiore toegang tot de Russische archieven, en hij heeft veel van de nog levenden gesproken. Een leerzaam, maar niet een vrolijk boek.
