Het laatste deel van de beroemde "Man zonder naam"-trilogie, wordt algemeen gezien als de beste van de drie films, waarmee deze meesterlijke productie (geproduceerd door Alberto Grimaldi) zich als één van de weinigen onttrekt aan de filmwet, die zegt dat de originele (eerste) film vrijwel altijd de beste is. "Il Buono, Il Brutto, Il Cattivo" steekt echter zonder enige twijfel met kop en schouders boven de eerste twee films uit en is het lyrische slotakkoord over een zwijgzame, maar uiterst vingervlugge revolverheld. In het verhaal van Luciano Vincenzoni en regisseur Sergio Leone (dat ze samen met Agenore Incrocci, Furio Scarpelli en Mickey Knox tot een subliem scenario bewerkten) krijgt hij dit keer behoorlijke concurrentie van de door en door slechte Angel Eyes en de onbetrouwbare Mexicaanse bandiet Tuco. Alles draait om een verborgen goudschat, ter waarde van 200.000 dollar, die tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog (het verhaal speelt zich af in 1862) is buitgemaakt. Eigenlijk is deze Italiaans/Spaanse/Duitse co-productie een prequel omdat de tweede film ("For a Few Dollars More") zich afspeelt na de Amerikaanse Burgeroorlog. Maar omdat men deze drie klassieke spaghetti-westerns, in eender welke volgorde kan bekijken, maakt dat allemaal niets uit. Hoewel Clint Eastwood de absolute ster van de film is, lijkt het wel alsof Eli Wallach (1915-2014) de belangrijkste rol vertolkt, daar zijn kleurrijke personage het vaakst in beeld verschijnt! Eli Wallach ("The Ugly") levert dan ook een prachtige acteerprestatie, maar dat geldt uiteraard ook voor Clint Eastwood ("The Good") en Lee Van Cleef ("The Bad"). De drie acteurs waren overigens de enige die Engels spraken (met uitzondering van een aantal kleine bijrollen zoals Al Mulock als de eenarmige premiejager), de rest van de belangrijkste rollen werden vertolkt door Italiaans en Spaans sprekende acteurs zoals Antonio Casale, Livio Lorenzon, Enzo Petito, Claudio Scarchilli, Angelo Novi en Luigi Pistilli (1929-1996) als de priester. Het prachtige camerawerk werd verzorgd door Tonino Delli Colli en werd voornamelijk gefilmd in het Spaanse Andalusië, met onder andere de spectaculaire en groots opgezette scènes omtrent de bloedige slag bij de houten brug, die de twee legers (de Noordelijken en de Zuidelijken) scheidt en waaraan zo'n 1500 Spaanse soldaten als figuranten hun medewerking verleenden. Let trouwens eens op de scéne waarin de houten brug met veel geweld wordt opgeblazen en een groot stuk rondvliegend puin het hoofd van Clint Eastwood maar net mist! De muzikale score van meester-componist Ennio Morricone is inmiddels uitgegroeid tot iconische proporties en behoort tot de meest herkenbare scores uit de filmgeschiedenis! Deze productie mag gerust in één adem genoemd worden met dat andere meesterwerk van Sergio Leone (1929-1989): "Once Upon a Time in the West". Het zijn sowieso de twee allerbeste spaghetti-westerns ooit gemaakt!
