Prachtige productie van Stanley S. Canter en regisseur Hugh Hudson, gebaseerd op het wereldberoemde boek "Tarzan of the Apes" (voor het eerst verschenen in 1912) van auteur Edgar Rice Burroughs (1875-1950). Het scenario van Robert Towne en Michael Austin werd beloond met een Oscar-nominatie. Desondanks staat scenarist Towne op de credits vermeld onder het pseudoniem 'P.H. Vazak' (de naam van zijn eigen hond!) omdat hij het niets eens was met de veranderingen aan het script, die regisseur Hudson op eigen houtje had aangebracht. De Franse acteur Christopher Lambert is te zien in zijn allereerste Engels sprekende filmrol en blijkt een waardig opvolger van illustere voorgangers als Lex Barker (1919-1973) en natuurlijk Johnny Weissmuller (1904-1984), de all-time favoriet bij menig filmfanaat! Het op één na laatste filmoptreden van de Britse top-acteur Ralph Richardson (1902-1983) als de zesde graaf van Greystoke. Zijn schitterende vertolking van de latere kindse graaf leverde hem een Oscar-nominatie op in de categorie 'beste mannelijke bijrol'. Richardson, die in 1933 als acteur debuteerde in "The Ghoul", overleed op 10 oktober 1983, zes maanden voor de release van deze film die aan hem werd opgedragen. Ian Holm is mooi als de Belgische ontdekkingsreiziger Phillippe D'arnot, terwijl actrice Andie McDowell , als Miss Jane Porter, haar filmdebuut beleefde. Haar dialogen werden echter, vanwege haar destijds te sterke zuidelijke accent, ingesproken door niemand minder dan Glenn Close! In de cast verder nog onder andere James Fox als de snobistische Lord Charles Esker, Cheryl Campbell als Lady Alice Clayton, Paul Geoffrey als Lord John 'Jack' Clayton, Ian Charleson als Jeffson Brown, John Wells als Sir Evelyn Blount en Richard Griffiths (1947-2013) als kapitein Billings. De tussen de apen opgroeiende Tarzan wordt respectievelijk gespeeld door Tali McGregor (baby), Peter Kyriakou (1 jaar), Danny Potts (5 jaar) en Eric Langlois (12 jaar). De adembenemend mooie fotografie werd verzorgd door cameraman John Alcott (1931-1986), waarbij de jungle-scènes voor het grootste gedeelte in de studio werden opgenomen. Pluspunten zijn dan ook het meesterlijke production-design (Stuart Craig) en de net zo knap uitgevoerde set-decoration (Ann Molo). Componist John Scott voorzag het geheel van een prachtig in het gehoor liggende muzikale score. Een derde en laatste Oscar-nominatie (waarvan geen enkele werd verzilverd) ging naar Rick Baker en Paul Engelen ('beste make-up') voor hun haast levensechte creaties van de apen die Tarzan omringen. De film, die vanuit de kring van echte Tarzan-adepten de nodige kritiek kreeg, kent één belangrijk minpunt. Zodra Tarzan de Afrikaanse jungle voor de stad London verruilt zakt de film in en dreigt de machtige 'Lord of the Jungle' te verworden tot een meelijwekkend figuur. Maar het eerste en sterkste gedeelte maakt veel goed waardoor "Greystoke, the Legend of Tarzan, Lord of the Apes" een redelijk geslaagde poging genoemd mag worden het overbekende Tarzan-verhaal (voor het eerst verfilmd in 1918 met Elmo Lincoln in de titelrol) op een originele wijze voor het voetlicht te brengen!