Loading...

De Ana-Files

Rianne Meijer

  • Categorie: Poëzie, Bloemlezingen & Letterkunde
  • EAN: 9789044618693
Dagboek Van Een Doodnormale Dertiger: Liefde, Werk, Vrienden En... Anorexia
Inhoud
Taal:nl
Bindwijze:Paperback
Oorspronkelijke releasedatum:18 november 2011
Aantal pagina's:282
Kaarten inbegrepen:Nee
Illustraties:Nee
Betrokkenen
Hoofdauteur:Rianne Meijer
Hoofduitgeverij:Prometheus
Overige kenmerken
Editie:1
Extra groot lettertype:Nee
Product breedte:124 mm
Product hoogte:27 mm
Product lengte:200 mm
Studieboek:Nee
Verpakking breedte:127 mm
Verpakking hoogte:26 mm
Verpakking lengte:200 mm
Verpakkingsgewicht:340 g


Productbeschrijving

'Om een goede anorect te zijn, heb je maar een paar dingen nodig: een flinke dosis doorzettingsvermogen, een perfectionistische persoonlijkheid aangevuld met een hoge pijngrens en zo weinig mogelijk zelfvertrouwen.'

In De ana-files doet Rianne Meijer op droogkomische en ontroerende wijze verslag van haar jaar in een anorexiakliniek terwijl het leven daarbuiten doordenderde. Met zelfspot en op nuchtere toon legt ze uit hoe het voelt om anorexia te hebben, hoe weinig de ziekte te maken heeft met schoonheidsidealen (en hoe irritant het is dat media en politiek juist daar steeds de nadruk op leggen), waarom beter willen worden nog niet betekent dat het ook lukt, en hoe een boterham met pindakaas je grootste vijand kan zijn.

Rianne Meijer (1980) is redacteur, fervent twitteraar en blogde onder het pseudoniem Anna voor DeJaap.nl wekelijks over haar behandeling in een anorexiakliniek. Op basis van dat populaire weblog schreef ze dit krachtige autobiografische debuut.

'Iedereen die anorexia heeft raad ik aan: lees dit boek, u zult zichzelf herkennen en begrijpen. Iedereen die geen anorexia heeft, raad ik aan: lees dit boek, u zult mensen met anorexia eindelijk doorgronden. En ieder ander raad ik aan om dit boek te lezen omdat Rianne Meijer simpelweg een geweldige schrijfster is.'
Gijs Groenteman

'Rianne Meijer beschrijft in krachtige maar eerlijke woorden hoe het voelt om een onwinbaar gevecht te moeten leveren. Een gevecht tegen een onbegrepen ziekte, tegen instanties, tegen zichzelf en tegen het leven. Het onzegbare gezegd, zonder pathetisch te worden.'
Bert Brussen