Joop Den Uyl 1919-1987 Dromer en Doordouwer geschreven door Anet Bleich geeft een goede kijk in het Politieke en Persoonlijke leven van dhr den Uyl. Het boek geeft goed de tijdgeest weer en de ontwikkeling van Den Uyl en zijn karakter. Bij het lezen van het boek trok ik wel een aantal conclusies. Deze waren a. Hoe is het mogelijk dat Nederland ongeschonden door de jaren 70 /80 is gekomen, b. Gelukkig hebben we geen tweede kabinet de den Uyl gehad, c. Hoe is het mogelijk dat de PVDA nog steeds bestaat met al die tegengestelde meningen intern in de partij. Als persoon krijg je best respect voor de dhr den Uyl maar zijn manier van politiek bedrijven adhoc sturen op de maatschappelijke veranderingen is een techniek welke gewoon niet werkt. Als je namelijk een verandering wilt doorvoeren en daar beleid achter wilt zetten kost het jaren en dan is de waan van de dag alweer voorbij en dat combineren met chaotische werkwijze is het recept voor een puinhoop. (wat ook een beetje bleek in zijn gezin en zijn manier van werken). Wat zeer leuk is voor de jonge generatie is dat diverse ontwikkelingen uit de jaren 70/80 diepgaand werden besproken b.v. ik wist niet wat de reden was van de olie boycot tegen Nederland en er passeren diverse andere zaken de revue waarvan je wel het bestaan weet maar niet de diepere achtegrond. Dit soort dingen worden goed in het boek besproken
Een tip voor de schrijver graag een bijlage van de genoemde partijen in het boek met de datum waarop ze zijn opgegaan in een andere partij of verdwenen zijn. De huidige generatie welke in de 80/90 jaren is opgegroeid kent niet alle partijen en de afkortingen van de partijen welke in het boek zijn genoemd.